0
Zapraszam na kolejną wycieczkę cerkiewnym szlakiem Roztocza.
Trasa:
HUTA RÓŻANIECKA- KOWALÓWKA: 12, 7/13,2 KM
KOWALÓWKA GORAJEC: 4 KM
GORAJEC- CHOTYLUB: 6,5 KM
CAŁA TRASA: OK 25 KM, OK. 25 MIN
OGLĄDANIE HUTY RÓŻANIECKIEJ: OK 20 MIN
OGLĄDANIE CERKWI W KOWALÓWCE: OK 15 MIN
OGLĄDANIE GORAJCA: OK 30 MIN (W SEZONIE ZATRZYMUJĄC SIĘ NA PIWO: OK. 1 h)
OGLĄDANIE CERKWI W CHOTYLUBIU: OK. 15 MIN
CAŁA WYCIECZKA: OK. 2- 2,5 h
Huta Różaniecka
To pierwsza miejscowość w woj. podkarpackim, do której samodzielnie dojechałam:)
Planując wycieczkę po, ogólnie rzecz ujmując, okolicach naszego noclegu jakoś umknęło mi to, że wyjedziemy z woj. lubelskiego.
Ale kiedy tylko przejechaliśmy granicę województw i wyściubliśmy nosy z Lubelszczyzny to od razu ukazała nam się (dla nas) istna nowość i egzotyka - krzyż pańszczyźniany (za nim - bocian na gnieździe), przypominając, że w tym samym momencie co województw przejechaliśmy równie granicę dwóch zaborów (rosyjskiego/austriackiego).
Zaraz potem w oddali zauważyliśmy ruiny cerkwi i - teraz już to wiemy - jest to niechybnie kolejny znak, że jest się na Podkarpaciu.
Huta Różaniecka to wieś w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Narol.
Zobacz także:
Tereny te porastały lasy, które przetrzebili hutnicy, dymarze, maziarze i węglarze. Potem osiedlili się tam osadnicy Mazurscy i założyli wieś na początku XVIII wieku - wówczas na terenie Płazowa, która to wieś początkowo nazywała się Huta Płazowska lub Huta Prosta Płazowska.
Zobacz także:
Był to ośrodek przemysłu leśnego W 1713 roku założono Hutę szkła. W 1939 roku wieś zamieszkiwało 1400 mieszkańców ( 200 Ukraińców, 1195 Polaków i 5 Żydów). 24, 26, 29 czerwca i 3 lipca 1943 wieś spacyfikowali Niemcy. W wyniku ich akcji wywieziono do obozów lub zamordowano większość mieszkańców. Zdarzenia te upamiętnia kamień pod kościołem. W 1945 roku podczas Akcji „Wisła” wysiedlono 18 Ukraińców (czyli tylu ich zostało z 200 w 1939).
Cerkiew Św. Mikołaja
Cerkiew zbudowana została w XIX w. (pierwsza połowa/połowa), w miejscu starszej, drewnianej cerkwi. Należała parafii greckokatolickiej w Płazowie. Cerkiew z drewnianą dzwonnicą została 26 VI 1943 roku spalona przez Niemców podczas akcji pacyfikacyjnej, pozostały tylko ruiny z cmentarzem (z krzyżami z XVII i początku XIX wieku).
Po prawej stronie drogi kościół, po lewej ruiny cerkwi:
Kowalówka
Do 1948 miejscowość nazywała się Freifeld. znajduje się w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Cieszanów. Założona w latach 80. XVIII wieku w ramach kolonizacji józefińskiej - stąd nazwa Freifeld.
Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy
Dawna cerkiew greckokatolicka. Wpisana na listę zabytków i włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Cerkiew zbudowano w 1767 r. W 1813 wykonano generalny remont świątyni. W 1915 została uszkodzona w wyniku ostrzału w trakcie działań wojennych. Po 1947 o wysiedleniu ludności ukraińskiej przejęta i użytkowana przez rzymskokatolicki.
Gorajec
W latach 1977-1981 miejscowość nazywała się Dąbrowa. Wieś w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Cieszanów. Pierwsze ślady osadnictwa na tym terenie pochodzą z czasów neolitu. Gorajec założony został w 1564 roku na prawie wołoskim na gruntach sąsiedniej wsi Żuków przez hetmana wielkiego koronnego i starostę lubaczowskiego Jana Tarnowskiego. Nosił początkowo nazwę Horajec i do końca XVIII wieku wchodził w skład dóbr starostwa lubaczowskiego. W 1921 roku we wsi mieszkały 994 osoby, w większości wyznania greckokatolickiego. We wsi istniał Dom Narodowy, w którym mieściły się sale szkolne, czytelnia Proswity oraz sklep spółdzielczy. W latach 1944-1947 mieszkańców wsi narodowości ukraińskiej wysiedlono, a wieś spalono.6 kwietnia 1945 oddziały Wojsk Wewnętrznych, MO i cywilne polskie bandy liczące łącznie ok. 300 osób podczas akcji pacyfikacyjnej zamordowali około 170 osób. W latach 50. XX wieku w Gorajcu powstał PGR. Od 2008 roku odbywają się w Gorajcu nieformalne spotkania pasjonatów kultury ludowej – Folkowiska. W ogóle w centrum Gorajca, właśnie przy cerkwi, widać infrastrukturę turystyczną.
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Cerkiew należy do najstarszych obiektów drewnianego budownictwa cerkiewnego w Polsce. Oprócz niej z tego okresu i na tym terenie zachowała się w Polsce cerkiew w Radrużu i dwie cerkwie na ukraińskim Roztoczu. Do początku lat 90. XX w. cerkiew datowana była na połowę XVIII w., w związku z czym nie wzbudzała większego zainteresowania. Badania przeprowadzone przy okazji remontu w 1995 r. wykazały, że cerkiew jest o 200 lat starsza. Wpisana na listę zabytków w 1986 i włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej. Cerkiew została zbudowana w 1586 r. mogła być pierwotnie cerkwią filialną parafii w Żukowie; pierwsza potwierdzona informacja o parochii w Gorajcu pochodzi z przywileju króla Zygmunta III z 1618 r. Liczne remonty i przebudowy znacznie zmieniały wygląd i wystrój cerkwii. Od 1947 r. była wykorzystywana jest jako kaplica filialna parafii w Cieszanowie.
Przez kilka wieków zespół cerkiewny otoczony był drewnianym parkanem, wspartym w XIX w. na murowanych słupach. W roku 2006 zbudowany został nowy parkan. Stojąca obok cerkwi drewniana dzwonnica z 1860 r. została przeniesiona z Majdanu Sieniawskiego. Pierwotna drewniana dzwonnica z przełomu XVIII i XIX w. została rozebrana w połowie lat 70. XX w. podczas poszerzania drogi. Elementy wyposażenia cerkwi znajdują się w składnicy ikon na Zamku w Łańcucie
Zobacz także:
ŁAŃCUT: WYCIECZKA - PAŁAC, WOZOWNIA, PARK. FOTORELACJA
Chotylub
W 1977–1981 miejscowość nazywała się Lubice. Wieś w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Cieszanów. Powstała w roku 1565 i do II wojny światowej zamieszkana była w połowie przez ludność narodowości ukraińskiej. W latach 1944–1945 Chotylub doznał wielu zniszczeń wskutek walk z oddziałami UPA.
Cerkiew Opieki Najświętszej Marii Panny
Pierwszą cerkiew zbudowano w II poł. XVII w., następną w 1693 r. a obecna powstała na tym samym miejscu w 1888 r., być może z zachowaniem elementów starszej budowli. Włączona do Podkarpackiego Szlaku Architektury. Położona na pagórku pośrodku wsi, przy drodze z Cieszanowa do Brusna. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej cerkiew wykorzystywana była od 1947 jako kościół filialny parafii w Cieszanowie. W 1986 dobudowano do niej nieproporcjonalnie duży przedsionek. Od czasu zbudowania nowego, murowanego kościoła w 2001 r. cerkiew stoi zamknięta. W pobliżu cerkwi znajduje się trójarkadowa dzwonnica zbudowana na początku XX w. z kamienia, otynkowana, obecnie bez dzwonów.
Zobacz także:
Posty
