0
Dziś zapraszam na wycieczkę do Leżajska, gdzie udaliśmy się śladem katolickich pątników oraz chasydów ze świata całego.
Leżajsk jest jednym z najstarszych miast Polski południowo-wschodniej. W XIV w. należał do dóbr królewskich w województwie ruskim. W 1397 r. otrzymał prawa miejskie od Władysława Jagiełły.
Dotarliśmy do Leżajska z Roztocza, malowniczymi pagórami, mijając m.in. pola i zbiory tytoniu:
Pierwsze swoje kroki skierowaliśmy do zespołu klasztoru i kościoła Bernardynów, XVII-wiecznego założenia otoczonego obwarowaniami, które to założenie widać było już z hen daleka, kiedy zbliżaliśmy się do Leżajska. Sam kościół może pomieścić 5 tysięcy luda, którzy to gromadzą się tu najtłumniej na corocznym odpuście.
To, co uderza w kościele to jego bogactwo.
Organy należą do najcenniejszych zabytków tego typu nie tylko w Polsce, ale i w Europie:
Następnie poszliśmy do Zespołu Dworu Starościńskiego.
Jego historia sięga pierwszej połowy XVI wieku kiedy ówczesny starosta Krzysztof Szydłowiecki wzniósł tu okazałą rezydencję. Dwór składał się z domu starosty, domu dla służby, piekarni, browaru, słodowni, stajni, piwnic. Były tu także łazienki i więzienie starościńskie. Całość otoczono wałami ziemnymi, na których postawiono parkan pokryty gontem. W obwodzie obwarowań znajdowała się drewniana, trzypiętrowa wieża, była też brama i cztery furty. W 1609 roku Leżajsk i Dwór złupił Stanisław Stadnicki, zwany Diabłem Łańcuckim. Najechał on miasto w czasie toczonej latami, prywatnej wojny ze Starostą Leżajska – Łukaszem Opalińskim. W połowie XVII wieku Dwór został zniszczony przez Kozaków i wojska Księcia Siedmiogrodu Jerzego II Rakoczego. Najazd tatarski w 1672 roku i przemarsze wojsk również przyczyniły się do popadania dworu w ruinę. W latach 1760–1770 Potoccy, na miejscu zniszczonej siedziby starościńskiej, zbudowali parterowy murowany dwór, który istnieje do dziś.
Obecnie we Dworze mieści się Muzeum Ziemi Leżajskiej.
Można zobaczyć w nim ciekawe ekspozycje:
Historyczną Ziemi Leżajskiej
Etnograficzno-Zabawkarską
Etnograficzno-Zabawkarską
A w tutejszym sklepiku można kupić drewniane zabawki w atrakcyjnych cenach.
Trzecią ekspozycją jest ekspozycja browarnictwa.
Przed budynkiem ją mieszczącym pięknie lśnią w słońcu miedziane kadzie...
Browar Leżajsk był browarem regionalnym nawiązującym do tradycji piwowarskich regionu, wybudowany w latach 70-tych XX w. zakład od 1999 roku należy do grupy piwowarskiej Żywiec.
Na zwiedzającego czeka film, ekspozycja oraz...
Oto są pytania!
... szklaneczka piwa dla chętnych.
Rynek, akurat w remoncie. Wygląda na to, że zmieniają jedną betonozę na drugą.
Wieża ratuszowa (1905 r.):
Po prawej XVII-wieczny kościół farny:
Wnętrze kościoła farnego:
Zwróćcie uwagę na to, jak bardzo wytarty jest próg! Nie dziwota, przez cztery wieki...
Dawna cerkiew grekokatolicka, obecnie kościół:
Narodnyj Dom (1913 r.), dawny budynek ukraińskiej organizacji społeczno-oświatowej Proswita:
Cmentarz żydowski, założony prawdopodobnie w XVIII w., w czasie wojny zdewastowany przez Niemców.
A na nim - grób cadyka Elimelecha i jego ohel (grobowiec). Jest to najliczniej odwiedzany grób cadyka w Polsce, a nawet w Europie - w rocznicę śmierci cadyka zjeżdżają (teraz sytuacja jest inna z powodu pandemii) do Leżajska tysiące chasydów z całego świata.
Wnętrze całkiem mnie onieśmieliło - złota klatka, przed którą modliły się trzy kobiety, które spojrzały na nas jak na raroga, nie zauważyłam również ani słowa po polsku, czułam się obco, nie pasująca do kontekstu, chciałam zapalić światełko, ale nie wiedziałam, gdzie wrzucić pieniążek za nie. Jakoś inaczej wyobrażałam sobie ten grób - bardziej tak jak grób Remuh na cmentarzu Remuh w Krakowie.
Samo miasto wygląda jak, jak powiedział mój mąż, typowe galicyjskie miasteczko, sporo parterowych budynków, w tym ładnych kamieniczek z początków XX w., czasem mocno nadgryzionych zębem czasu.
A gdybyście chcieli w Leżajsku zjeść dobrze i w rozsądnej cenie polecamy Gospodę u Więcławów:
Posty
