Radruż położony jest przy granicy z Ukrainą, na styku dwóch krain geograficznych: Roztocza (Roztocze Wschodnie - Rawskie) i Kotliny Sandomierskiej.
Zespół Cerkiewny w Radrużu od 2013 r. znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Znajduje się w dawnym centrum niegdyś dużej wsi. W końcu XVIII w. owa wieś liczyła 1648 mieszkańców, w tym 1600 unitów, 40 rzymskich katolików oraz 8 żydów i należała do największych w starostwie.
W skład Zespołu wchodzi: drewniana cerkiew p.w. Św Paraskewy, wolnostojąca dzwonnica, a cały teren świątynny obwiedziony jest kamiennym murem z dwiema bramami. Przy bramie wschodniej-tylnej, do zewnętrznego boku muru przylega budynek kostnicy. Obok cerkwi zachowało się kilka kamiennych nagrobków. W sąsiedztwie znajdują się dwa cmentarze: starszy i większy (za cerkwią) i mniejszy ( na pagórku przed cerkwią). Na obu zachowały się zabytkowe nagrobki bruśnieńskie wykonane z kamienia w niedalekim Bruśnie.
Cerkiew natomiast należy do najstarszych i najlepiej zachowanych obiektów drewnianego budownictwa cerkiewnego w Polsce. .W czasach kiedy powstała - tzn. w XVII w. − oprócz funkcji religijnych odgrywała również rolę warowni, w której mogli się schronić mieszkańcy podczas najazdów tatarskich.
Należy pamiętać, iż jest to cerkiew unicka, nie prawosławna. Prawosławne cerkwie, żyjące do dziś, możecie zobaczyć na Podlasiu
Takiego zabytku nie spotkaliśmy nigdzie indziej na trasie naszych eskapad. Zrobił na nas duże wrażenie: przede wszystkim tym, że to cały, bardzo dobrze zachowany, Zespół.
Po drugie nigdy wcześniej nie widzieliśmy cerkwi obronnej!
Wreszcie po trzecie - patrzcie wyżej: Zespół znajduje się w dawnym centrum niegdyś dużej wsi. Dziś znajduje się na uboczu i zaciszu. Tuż-tuż przy granicy. Cieszy się powodzeniem wśród turystów - co nie dziwi - jednak sam w sobie jest już tylko zabytkiem. W moim odczuciu dziś już nie żyje - tzn. żyje jako zabytek. Istnieje i świadczy. Ale jest to miejsce całkowicie opuszczone przez tych, którym służyło przez wieki. Świadczy o tym, co całkowicie i bezpowrotnie przeminęło. Wieś, w którym stoi, choć zgadza się nazwą i położeniem geograficznym (BO nie na mapie politycznej Europy) nie jest tą samą wsią, w której stał kiedyś. Tamtej wsi już nie ma. Wymarła i wyludniła się. Została - architektura. Cmentarze z nagrobkami, przy czym niektóre z nich świadczą o tragicznych losach tutejszych mieszkańców. Tragicznych XX-wiecznych, bo te NP. z czasów najazdów tatarskich są nam już tak bardzo dalekie, że aż prawie nieistniejące...
Zapraszam na fotorelację.
Znajdź jaszczurkę:
Bardzo ciekawy Grób Pański z 1830 r.
Fajny mebelek.
Po więcej informacji na temat Zespołu Cerkiewnego w Radrużu, jego historii czy wyposażenia cerkwi odsyłam do strony:
Zapraszam Was na kolejne wycieczki ze mną po Roztoczu :)
Posty
Piękny zabytek i miejsce, warto zwiedzić :)
OdpowiedzUsuń